رشد دندان ها از کودکی تا بزرگسالی

قبل از اینکه نوزاد متولد شود، جوانه های کوچک دندان در زیر لثه ی نوزاد در حال توسعه اند.
در حقیقت در نظر گرفتن یک جدول زمانی خاص برای زمان روییدن دندانها کار صحیحی نیست، زیرا برای یک نوزاد، کاملا طبیعی است که اولین دندان خود را بسیار زودهنگام در اوایل سه ماهگی و یا بسیار دیرهنگام در سال روز اولین تولدش درآورد. چندین گزارش در مورد بدنیا آمدن چند نوزاد حتی با یک دندان منتشر شده است، اما بین دو سال تا سه سال طول می کشد تا یک مجموعه کامل از دندان درخشان در دهان کودک به چشم بخورد. در یک سالگی، کودکانی که رشد و نمو متوسطی دارند، دارای شش دندان می باشند، چهار عدد بالا و دو عدد پایین و سپس به مدت چند ماه روییدن دندانها متوقف می شود. سپس در اکثر موارد بدون هیچ مکث و توقفی شش دندان دیگر در می آیند. افتادن دندان های شیری طفل در اکثر موارد به همان ترتیبی است که می روید. اگر روییدن دندان های فرزند شما جلو تر یا عقب تر از برنامه ی زیر است، به هیچ وجه جای نگرانی نیست:

 

پنج ماهگی (چهار تا هفت ماهگی) روییدن دندانها از این سن آغاز می شود. لثه ی کودک شما ممکن است در ناحیه ای که دندان جدید در حال رویش است، متورم و قرمز شود. در این زمان ممکن است نوزاد به دلیل درد نا آرام شود و آب ریزش از دهان کودک بیشتر گردد.
به محض این که اولین دندان کودک را در دهان او مشاهده نمودید باید، تمیز کردن دندان نوزاد را با یک پارچه ی نرم و مرطوب آغاز نمایید.

شش ماهگی (پنج تا هفت ماهگی) برای اولین بار دندان کودک شما ظاهر می شود، معمولا در فک پایین  و در بخش وسط(دندانهای پیشین یا ثنایای مرکزی)، این دو دندان حدودا هم زمان در دهان هویدا می شوند.
توسعه ی دندانها ارثی است، بنابراین اگر دندان های شما خیلی زود روییده اند، این احتمال وجود دارد که دندانهای کودک شما، نیز بسیار زود درآیند.

هفت ماهگی (شش تا هشت ماهگی) دندانهای پیش مرکزی در فک بالا( ثنایای فوقانی)  پدیدار می شوند.
یک توصیه برای کاهش درد و مشکلات در آمدن دندان نوزاد در این سن(شش ماهگی)، تغذیه ی نوزاد با پوره ی سیب سرد و یا ماستی است که مستقیما از یخچال بیرون آورده اید.

نه تا ۱۶ ماهگی (معمولا ۹ تا ۱۲ ماهگی) دندان بالایی سمت راست در کنار دندان وسط (دندان پیشین کناری بالا در سمت راست) ظاهر می شود. سپس در فک پایین دندان کنار دندان وسط (دندان پیشین کناری در فک پایین) در می آید.
دندانها معمولا به صورت جفت یعنی دو عدد در سمت راست و دو عدد در سمت چپ در می آیند.

کودک نو پا
۱۴ ماهگی (معمولا: ۱۲ تا ۱۵ ماهگی) اولین دندانهای مولر یا آسیای کوچک در فک پایین و فک بالا حدودا هم زمان در می آیند. دندان شیری و یا دندان کودکی، روشن، سفید و کوچکتر از دندانهای دائمی هستند.

۱۸ ماهگی (معمولا: ۱۶ تا ۲۲ ماهگی) دندانهای تیزی، به نام نیش یا دندان یک پایه، که سومین دندان از خط میانی هر فک است، در بالا و پایین، پدیدار می شود.

۲۶ ماهگی (معمولا: ۲۰ تا ۳۰ ماهگی) دندانهای بسیار عقب و یا دندانهای مولر دوم(آسای بزرگ یا دوم)، از انتهای لثه بیرون می آیند.

۲۸ماهگی (معمولا: ۲۵ تا ۳۳ ماهگی) دندان مولر دوم فرزند شما در فک بالا، به زودی پس از در آمدن دندانهای مولر دوم در فک پایین، در می آیند.

دو تا سه سالگی: فرزند شما یک مجموعه کامل از ۲۰ دندان شیری، را در دهان خود دارد.

کودک پیش دبستانی

چهار سالگی: فک و استخوان صورت فرزند شما رشد می کند و فضایی بین دندانهای اولیه برای دندانهای دائمی یا دندان بزرگسالی به وجود می آید. برای اولین بار، دندانهای شیری معمولا در حدود سن شش یا هفت سالگی می افتند و شروع به جایگزین شدن با دندان های دائمی می کنند. جدول زیر زمان و ترتیب رویش دندانهای دائمی را نشان می دهد.

جدول ترتیب روییدن دندان های دایمی

شش سالگی : چهار آسیای بزرگ اول

هفت تا نه سالگی :هشت ثنایا (چهار بالا، چهار پایین)

ده تا دوازده سالگی: هشت آسیای کوچک

یازده تا دوازده سالگی: چهار نیش

سیزده سالگی: چهار آسیای بزرگ دوم

هفده سالگی به بعد: چهار آسیای بزرگ سوم (دندان های عقل)

توجه داشته باشید اگر کودک شما هیچ نشانه ای از دندان پس از اولین سالگرد تولد خود نداشت، حتما او را برای معاینه به دندانپزشک یا متخصص اطفال نشان دهید.

علائم نوزاد یا کودک خود را در بر اساس عکس راهنمای ما در مورد درآمدن دندان ها در آدرس زیر بررسی کنید: